[294] ภิกษุสอนธรรมแก่อนุปสัมบันโดยว่าพร้อมกัน ต้องอาบัติ 2
คือ สอนให้ว่า เป็นทุกกฏในประโยค 1 ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ทุก ๆ บท 1.
[295] ภิกษุสำเร็จการนอนร่วมกับอนุปสัมบันเกิน 2-3 คืน ต้อง
อาบัติ 2 คือ นอน เป็นอาบัติทุกกฏในประโยค 1 นอนแล้ว ต้องอาบัติ
ปาจิตตีย์ 1.
[296] ภิกษุสำเร็จการนอนร่วมกับมาตุคาม ต้องอาบัติ 2 คือ
นอน เป็นทุกกฏในประโยค 1 นอนแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
[297] ภิกษุแสดงธรรมแก่มาตุคามเกินกว่า 5- 6 คำ ต้องอาบัติ 2
คือ แสดง เป็นทุกกฏในประโยค 1 ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ทุก ๆ บท 1.
[298] ภิกษุบอกอุตริมนุสธรรมที่มีจริงแก่อนุปสันบัน ต้องอาบัติ
2 คือ บอก เป็นทุกกฏในประโยค 1 บอกแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
[299] ภิกษุบอกอาบัติชั่วหยาบของภิกษุแก่อนุปสัมบัน ต้องอาบัติ
2 คือ บอก เป็นทุกกฏในประโยค 1 บอกแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
[300] ภิกษุขุดดิน ต้องอาบัติ 2 คือ ขุด เป็นทุกกฏในประโยค
1 ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ทุก ๆ คราวที่ขุด 1.
มุสาวาทวรรค ที่ 1 จบ

ภูตคามวรรค ที่ 2

[301] ภิกษุพรากภูตคาม ต้องอาบัติ 2 คือ พราก เป็นทุกกฏ
ในประโยค 1 ต้องอาบัติปาจิตตีย์ ทุก ๆ คราวที่พราก 1.